کد مطلب:53616 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:6

گنجینه پرسمان » مهدويت

آيا ميتوان امام زمانغرا ديد و با ايشان رابطه برقرار كرد؟

انسان با سعي و كوشش و ايجاد شرايط لازم ميتواند به هدف و خواست خود برسد، لكن براي رسيدن به هر هدف و آرزو مراحلي بايد طي شود و مقدماتي فراهم گردد. ملاقات با امام زمانغ امر سادهاي نيست كه به آساني بتوان به آن رسيد; البته از شروع غيبت كبرا تا اين زمان، افرادي سعادت تشرف به حضور امام زمانغ را پيدا كردهاند، لكن اين سعادت نصيب هر كسي نميشود; در ضمن بايد توجه داشت كه چه بسا انسان امام زمانغ را ديده باشد، ولي او را نشناسد، چنان چه در روايات آمده وقتي امام زمانغ ظهور ميكند، افرادي ميگويند ما اين آقا را ديده بوديم، ولي نميشناختيم.

براي تشرّف به حضور امام زمانغ نخستين شرط، بندگي خدا به معناي واقعي آن است; همان چيزي كه هدف از خلقت انسان است، قرآن در اينباره ميفرمايد: وَ مَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الاْ ?ًِنسَ إِلآلِيَعْبُدُونِ ;(ذاريات،56) من جنّ و انس نيافريدم، مگر براي اين كه مرا عبادت و بندگي كنند. اگر انسان بتواند، به طور واقعي بنده خدا باشد و از بندگي هوا و هوس و طاغوت و شيطان، خود را برهاند، لياقت پيدا ميكند كه حُجّت خدا را زيارت كند و با او ارتباط برقرار سازد، در حديث قدسي آمده است: يابن آدم اَنا اقول للشئ فيكون اطعمني فيما امرتك اجعلك تقول للشي كن فيكون; اي فرزند آدم، من به هر چيزي اراده كنم و فرمان دهم، اراده و فرمان من تحققّ پيدا ميكند، اطاعت كن مرا در آن چه به تو دستور دادهام تا تو را آن چنان قرار دهم كه هر چه اراده كني، فوري به اراده و خواست خود برسي.(ميزان الحكمه، محمد محمدي ري شهري، ج 6، ص 13، مركز نشر مكتب الاعلام الاسلامي.)

بنابراين، انسان با پيروي از دستورهاي الهي ميتواند به عاليترين درجه قرب خدا نائل گردد و در اين صورت است كه لياقت تشرّف به حضور جانشين خدا در روي زمين پيدا خواهد كرد.

براي درك حضور امام زمانغ شوق شديد لازم است; شوق به چيزي سبب ميشود، انسان براي رسيدن به هدف، سختيها را تحمل كند; كسي كه عاشق ديدار حضرت مهديغ است، براي رسيدن به آرزوي خود، از هر وسيلهاي استفاده ميكند كه به چندمورد اشاره ميكنيم: 1. به اعمالي كه ميداند موجب خشنودي آن حضرت است مبادرت ميورزد; توجه به خدا، راز و نياز با ذات الهي، نماز با حضور قلب، تلاوت قرآن و دعاها، انفاق، خدمت به خلق، صله رحم و همة اعمالي كه اسلام به عنوان واجب يامستحب به آن دستور داده، به اندازة توان انجام ميدهد و از همة اعمالي كه ميداند انجام آن موجب رنجش خاطر امام زمانغ است، به شدّت دوري ميكند، هرگز امام زمانغ را فراموش نميكند و هميشه به ياد آن حضرت است، و با ياد او زندگي را سپري ميكند; در چنين شرايطي است كه زمينه فراهم ميشود تا بتواند به محضر آن حضرت شرفياب شود; بنابراين، فردي كه آرزوي ديدار آن حضرت را دارد، بايد با تمام وجود براي رسيدن به اين هدف تلاش كند; موانع را از سر راه بردارد و با بندگي خدا و قرب به حق، شرايط درك حضور را فراهم نمايد.

برخي به زبان، آرزوي ملاقات امام زمان را دارند، ولي براي رسيدن به اين آرزو عملي انجام نميدهند; بديهي است چنين افرادي به خواستة خود نميرسند. نقل ميكنند كه فردي بارها اظهار شوق تشرّف به محضر امام زمانغ مينمود، ميگفت: اي كاش! آن حضرت را در خواب ميديدم، عارفي به او گفت: شب آبگوشت شوري درست كن و ميل نما، امام زمان را در خواب ميبيني، به آن دستور عمل نمود، لكن آن شب آب دريا و جويبارها را در خواب ديد، صبح به نزد آن عارف رفت، وقتي جريان را تعريف كرد، عارف گفت: مقصود من همين بود كه به تو بفهمانم اگر عاشق ديدار امام زمان هستي، بايد تمام وجودت، خواست و طلب گردد. كسي كه آبگوشت شور بخورد، تشنگي بر او غلبه كند، در خواب هم آب ميبيند. اگر شوق درك حضور حضرت حجت داشته باشي، بايد با تمام وجود، براي رسيدن به اين هدف، تلاش كني و همه محرمات را ترك كني، واجبات و مستحبات به اندازةتوان انجام دهي و سراسر وجودت لبريز از عشق به حضرت مهديغ گردد; در اين صورت است كه به فيض حضور نائل ميگردي.

آب كم جو تشنگي آور به دستتا بجوشد آبت از بالا و پست